واکاوی عوامل موثر بر خودگردانی تحصیلی دانش آموزان بعنوان متغیری نو در فرایندهای یادهی و یادگیری

خودگردانی تحصیلی به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در فرایندهای یاددهی و یادگیری نقش مهمی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان و توسعه مهارتهای یادگیری مادام العمر دارد. این پژوهش به واکاوی عوامل موثر بر خودگردانی تحصیلی دانش آموزان می پردازد و آن را به عنوان متغیری نو در طراحی و اجرای فرآیندهای آموزشی بررسی می کند. یافته ها نشان می دهد که خودگردانی تحصیلی تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل فردی، محیطی و آموزشی قرار دارد. عوامل فردی مانند انگیزه درونی، خودکارآمدی و مهارت های فراشناختی نقش اساسی در توانمندسازی دانش آموزان برای مدیریت فرآیند یادگیری خود ایفا می کنند. همچنین، محیط های یادگیری تعاملی، حمایت معلمان و دسترسی به منابع آموزشی مناسب از عوامل محیطی تاثیرگذار هستند. در نهایت، رویکردهای تدریسی که بر تقویت استقلال، یادگیری، ایجاد بازخورد موثر و استفاده از فناوری های نوین تاکید دارند، به عنوان عناصر مهم در تقویت خودگردانی تحصیلی شناسایی شده اند. این پژوهش بر ضرورت بازنگری در رویکردهای سنتی یاددهی و بهره گیری از راهبردهای نوآورانه تاکید دارد تا دانش آموزان را برای یادگیری خودگردان و توسعه توانایی های شخصی و حرفه ای آماده سازد.

کلیدواژه ها:

خودگردانی ، تحصیلی ، یاددهی و یادگیری ، عوامل ، فردی ، محیط ، یادگیری ، رویکردهای آموزشی نوین