بررسی سطوح مختلف شوری آب آبیاری برعملکرد دانه و کاه و کلش دربرنج رقم هاشمی

شوری یکی از انواع تن شها م یباشد که م یتواند کشت برنج را در اقلی مهای مختلف مورد تهدید جدی قرار دهد . بدنبال افزایش جمعیت ، رقابت برای استفاده از آب شیرین در بخش های مختلف رو به گسترش است و انتظار م ی رود که اینپدیده ادامه یافته و درکشورهای کمتر توسعه یافته و دارای اقلیم خشک که هم اکنون سرعت رشد جمعیت بالایی داشته و به مشکلات زیست محیطی جدی دچار هستند، شدیدتر شود به همین دلیل در بخش کشاورزی آبیاری با آبهای داراینمک از قبیل آب زیرزمینی ، آب زهکشی و پسابها افزایش م ییابد. نتایج بررسی های انجام شده نشان م یدهد درجه آسیب حاصل از نمک به غلظت آنpH درجه حرارت، رطوبت هوا، تابش نور خورشید، عمق آب آبیاری، مدت زمان در معرض شوری قرارگرفتن و مرحله رشد گیاه وابسته است. سدیم و کلر معمولاً متداولترین یونها در خاک یا آب شورهستند و با ایجاد اثرات زیان آوری که به سمیتهای ویژه یونها مربوط م یشود موجب کاهش عملکرد برنج م ی شوند. درج ه ای از رشدکه توسط شوری کاهش م ییابد، شدیداً با نوع و تا حد کمتری با واریته گیاه تفاوت م یکند. به منظور بررسی سطوحمختلف شوری آ بآبیاری برعملکرد دانه و کاه وکلش برنج رقم هاشمی آزمایشی در سال زراعی 1387 بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در موسسه تحقیقات برنج کشور انجام شد. برای تهیه شوری های مختلف از نمک NaClاستفاده شد. نتایج نشان داد عملکرد دانه و کاه وکلش به شدت تحت تاثیر شوری آب آبیاری قرار م ی گیرند و با افزایش شوری مقدار عملکرد دانه و کاه و کلش بطور معنی داری کاهش یافت و بیشترین مقدار عملکرد در تیمارS0 مشاهده گردید.

کلیدواژه ها:

شوری ، تنش ، برنج ، سدیم ، آب آبیاری