بررسی رضایتمندی اساتید دانشگاه علوم پزشکی لرستان از آموزش مجازی در پایان سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹

مقدمه: آموزش مجازی با وجود تمام کاستی ها مورد پذیرش بسیاری از مدرسین قرار گرفته و در جهت بهبود و ارتقای این شیوه آموزش تلاش های بسیاری شده است. در پژوهش حاضر تلاش شده که با استفاده از نظر اساتید هیات علی دانشگاه در جهت یافتن کاستی های آموزش مجازی و در نتیجه رفع این نقایص گامی برداشته شود. مواد و روش ها: در این پژوهش مقطعی توصیفی – تحلیلی، میزان رضایت مندی اساتید هیات علمی داشگاه علوم پزشکی لرستان در پایان سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹  با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته « ارزیابی برنامه درسی آموزش مجازی دانشگاه علوم پزشکی لرستان» در هفت حیطه نرم افزار، محتوا، سهولت، تعامل، ارزشیابی، پشتیبانی و سنجش بررسی شد. توصیف داده ها با میانگین و انحراف معیار و تحلیل داده ها با معیارهای آلفای کرونباخ و ضریب همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزار spss انجام گرفت. یافته ها: از بین ۲۰۰  عضو هیآت علمی مورد بررسی ۶۳.۵ درصد مرد (۱۲۷ نفر)  و ۴۲ درصد دانشیار ( ۸۴ نفر) و ۳۹درصد استادیار  (۷۸ نفر) بودند. میانگین سن اساتید  ۷.۰۱±۴۵.۵۸ سال و میانگین سابقه تدریس اساتید ۸.۶۳±۱۳.۴۱ سال گزارش شد. میزان رضایت مندی اساتید از آموزش مجازی در حیطه نرم افزار ۲.۸۲±۱۷.۹۱، محتوا ۳.۱۰±۲۰.۹۷،  سهولت ۴۶±۹.۱۹  و رضایت مندی کلی اعضای هیات علمی ۱۳.۱۷±۸۶.۱۷ بود. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی اساتید این دانشگاه از شیوه انجام آموزش مجازی و اثرگذاری آن راضی بودند. همچنین با توجه به نظرات اساتید و نگرانی های موجود، از ویژگی تصویر-در-تصویر در فضای مجازی استفاده شود تا بتوان ارتباط چهره در چهره استاد و دانشجو را برقرار کرده و امکان انتقال اطلاعات از استاد به دانشجو و بالعکس را به بهترین شیوه انجام داد.

کلیدواژه ها:

Virtual education ، Satisfaction ، LUMS ، Questionnaire. ، آموزش مجازی ، رضایتمندی ، دانشگاه علوم پزشکی ، پرسشنامه