بررسی تاثیر برنامه های درسی واگرا بر رشد متوازن دانش آموزان

در دهه های اخیر، نظام های آموزشی سنتی و آزمون محور در ایران موجب کاهش تمرکز بر رشد متوازن دانش آموزان شده است. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر برنامه های درسی واگرا بر رشد متوازن دانش آموزان در شش ساخت تربیتی اعتقادی، اخلاقی، علمی، زیستی، اجتماعی و زیبایی شناختی در مدارس متوسطه استان آذربایجان غربی انجام شد. پژوهش ترکیبی (کیفی-کمی) با جامعه آماری شامل مدارس دولتی و غیردولتی استان که برنامه های واگرا را اجرا کرده بودند، انجام گرفت. نمونه ای شامل ۵۰ معلم و دانش آموز به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شد. داده های کیفی از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته با معلمان و مدیران گردآوری و با روش تحلیل محتوا تحلیل شدند، در حالی که داده های کمی از پرسشنامه استاندارد سنجش توازن تربیتی طراحی شده توسط پژوهشگران (۱۳۹۹) جمع آوری و با استفاده از آزمون های t و ANOVA مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که برنامه های واگرا، به ویژه در تقویت ساحتهای اجتماعی و زیبایی شناختی موثر بوده اند، اما با چالش هایی مانند مقاومت معلمان و کمبود منابع مواجه شده اند. در نهایت، با وجود موانع، برنامه های واگرا می توانند تعادل تربیتی دانش آموزان را بهبود دهند، مشروط بر اصلاح ساختارهای آموزشی و تامین منابع لازم.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی واگرا ، رشد متوازن ، تربیتی ساحتهای شش گانه ، نظام آموزشی ایران