جایگاه حجیت اجماع در حقوق

اجماع فقها به معنای توافق جمعی فقها بر یک حکم شرعی در یک موضوع خاص است و به عنوان یکی از منابع معتبر استنباط احکام در حقوق اسلامی شناخته می شود. اجماع می تواند نقش مهمی در فرآیند قانون گذاری و قضاوت و همچنین در استدلال حقوقی داشته باشد؛ با این حال، ضرورت روشن سازی جایگاه آن در هر دو حوزه احساس می شود که در این نوشتار به آن می پردازیم. این مقاله با بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی به واکاوی این موضوع پرداخته است. نتایج به دست آمده موید این است که مطابق اصل ۴ قانون اساسی، اجماع به عنوان یک منبع فقهی در تدوین قوانین باید مورد توجه قرار گیرد. همچنین به استناد اصل ۱۶۷ قانون اساسی، اجماع در فرآیند استدلال قضایی و صدور احکام نقش اساسی دارد. همچنین با در نظر گرفتن صورت بندی استدلال حقوقی توجه به اجماع ضروری است.

کلیدواژه ها:

اجماع ، قانون گذاری ، استدلال ، قضایی ، استدلال حقوقی ، رویکرد منطقی