رابطه متن و تصویر در نگاره های سلطان محمد از منظر روایت شناسی ژرار ژنت

نگارگران ایرانی همواره از نمادهای مذهبی و ادبیات کهن در آثار خود الهام گرفته اند. در این میان، سلطان محمد، نقاش برجسته عصر صفوی علاوه بر بهره گیری از معنا و پیام موضوعات انتخابی خویش - که اغلب ماهیتی ماورایی، تغزلی، حماسی یا اسطوره ای داشته اند - توانسته است این مفاهیم را به صورت پنهان به مخاطب القا کند. در پژوهش حاضر، از منظر نظریه ژرار ژنت بررسی می کنیم که آثار این نگارگر عصر صفوی تا چه اندازه به ارتباط شعر و نقاشی (متن و تصویر) پرداخته اند. همچنین ویژگی های تصویری آثار او و میزان وفاداری به متن یعنی شعر در روایت شناسی آثارش مورد تحلیل قرار می گیرد. ژرار ژنت، نظریه پرداز ساختارگرا در دوران معاصر با اتکا به میراث فکری صورت گرایان روس و ساختارگرایان فرانسوی نظریه ادبی خود را با عنوان روایت شناسی بنیان نهاد. واژه های کلیدی: نگارگری سلطان، محمد، عصر صفوی، ژرار ژنت، روایت شناسی

کلیدواژه ها:

نگارگری سلطان ، محمد ، عصر صفوی ، ژرار ژنت ، روایت شناسی