بررسی مجازات بردگان در نمایشهای گلادیاتوری با تکیه بر کتیبه ها و سنگ نگاره های روم باستان

این مقاله به بررسی مجازات بردگان و اسیران جنگی در مسابقات گلادیاتوری روم باستان با توجه به کتیبه ها و سنگ نگاره های به جا مانده از رم باستان می پردازد و نشان می دهد که این نمایشهای خونین نه تنها ابزاری برای سرگرمی مردم بلکه وسیله ای برای تثبیت قدرت امپراتوری و سرکوب بردگان و نافرمانان بودند. هدف این پژوهش تحلیل روشهای مختلف مجازات، بردگان از جمله نبردهای گلادیاتوری، اعدامهای وحشیانه، پرتاب به حیوانات درنده و تازیانه زنی است. این مطالعه با بهره گیری از منابع تاریخی و تحلیل شواهد مستند، به بررسی نقش سیاسی و اجتماعی این مجازات ها در حفظ نظم و سلطه اشراف رومی می پردازد. روش تحقیق به صورت توصیفی-تحلیلی انجام شده و بر اساس بررسی متون تاریخی و تحلیلهای تطبیقی در حوزه تاریخ روم باستان است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مسابقات گلادیاتوری و سایر مجازاتهای بردگان علاوه بر ایجاد ترس در میان طبقات فرودست، به عنوان ابزار مشروعیت بخشی به حکومت و کنترل جامعه مورد استفاده قرار می گرفتند. همچنین، گرچه برخی اصلاحات قانونی در دوران امپراتوری برای کاهش خشونت علیه بردگان صورت گرفت، اما این تغییرات تاثیر محدودی داشت و خشونت سیستماتیک علیه بردگان تا سقوط امپراتوری روم ادامه یافت.

کلیدواژه ها:

مسابقات گلادیاتوری ، برده داری در روم باستان ، مجازات بردگان و اسیران جنگی ، سنگ نگاره ، نمایش