بررسی معماری مرکز توانبخشی SOCSO در مالزی با رویکرد آموزش حرفه و فن برای بازگشت معلولین به کار

معلولیت جسمی باعث کاهش استقلال فرد در کار و زندگی می شود و این امر شانس استخدام و تجربه یک زندگی عادی را پایین می آورد. توانبخشی پزشکی و توانبخشی حرفه ای به عنوان دو ابزار قدرتمند می توانند با درمان کاهش سطح ناتوانی و پرورش توانایی های شخص معلول استقلال، شخصی، کاری و اجتماعی را به وی برگردانند. دسترسی پذیری، انعطاف پذیری فضایی، انسان محوری تعامل اجتماعی و در نهایت تلفیق آموزش و توانبخشی برای مهارت آموزی و اشتغال زایی چارچوب اصلی طراحی یک مرکز توانبخشی با رویکرد آموزش حرفه و فن را تشکیل می دهند. مرکز توانبخشی-آموزشی SOCSO یکی از اولین مراکز توانبخشی مهارت آموزی تلفیقی برای معلولین جسمی است. با به کارگیری روش توصیفی-تحلیلی بررسی شد که آیا این چارچوب در طراحی مرکز توانبخشی آموزشی SOCSO رعایت شده است یا خیر. اجرای اصولی توانبخشی با رویکرد آموزش حرفه و فن باعث بازگشت ۷۰٪ از معلولین این مرکز به دنیای کار شده است.

کلیدواژه ها:

طراحی مرکز توانبخشی ، توانبخشی حرفه ای ، آموزش حرفه و فن ، دسترسی ، پذیری ، اشتغال معلولین