توسعه مولفه های معماری سبز در جداره های ساختمانی: راهکاری در جهت کاهش مصرف انرژی در اقلیم گرم و مرطوب اهواز

با افزایش جمعیت شهری و توسعه بی رویه ساختمان ها، مصرف انرژی در بخش مسکونی افزایش یافته و بحران های زیست محیطی همچون انتشار گازهای گلخانه ای تشدید شده است. در شهر اهواز شرایط اقلیمی گرم و مرطوب سبب وابستگی بالای ساختمان ها به سیستم های سرمایشی شده که مصرف انرژی را به شکل چشمگیری افزایش می دهد. معماری سبز، با بهره گیری از پوشش گیاهی در جداره های ساختمان به عنوان یکی از راهکارهای پایدار، امکان کاهش مصرف انرژی و بهبود کیفیت محیط زیست شهری را فراهم می کند. این پژوهش با رویکردی تحلیلی توصیفی، ابتدا به بررسی نمونه های موردی و مطالعات پیشین پرداخته و سپس با تحلیل داده های گردآوری شده مولفه های طراحی موثر در کاهش مصرف انرژی را تدوین می کند. نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده از جداره های سبز، علاوه بر کاهش بار حرارتی ساختمان ها، می تواند در کاهش اثر جزایر گرمایی، بهبود کیفیت هوا، ارتقای آسایش حرارتی و کاهش هزینه های انرژی در مناطق گرم و مرطوب موثر باشد. همچنین معرفی سیستم های مختلف جداره های سبز از جمله نمای سبز و دیوار زنده، نشان می دهد که هر روش می تواند بر اساس شرایط اقلیمی و اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد. در نهایت، پیشنهادهایی جهت پیاده سازی مولفه های معماری سبز در توسعه شهری ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، تدوین مولفه ، شهر اهواز ، جداره های سبز