طراحی داخلی خانه های کودکان بی سرپرست با رویکرد حس تعلق به مکان

بررسی شیوه های مختلف سرپرستی از ایتام در ایران و تاثیر این شیوه ها بر کیفیت زندگی کودکان نشان میدهد که مشکلات هویتی و اجتماعی کودکان بی سرپرست، مانند بحران هویت و احساس انزوا به دلیل عدم وجود محیط خانوادگی پایدار و مناسب به وجود می آید و وجه مشترک بین تمامی شیوههای سرپرستی این کودکان هست برای حل این مشکلات به بررسی نظریه های حس تعلق به مکان میپردازیم؛ حس تعلق که از تعاملات کودکان با فضا و محیط پیرامون حاصل میشود، بر رفتارها، ارزشها و نگرشهای آنان در آینده تاثیرگذار است. تامین حس مکان مناسب به کمک طراحی داخلی فضاهایی که امنیت و پشتیبانی عاطفی را فراهم می کند، میتواند نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی این کودکان داشته باشد پیشنهادات طراحی داخلی فضاهای اقامتی برای این کودکان شامل تامین امنیت ایجاد محیط حمایتی فراهم کردن فضای،شخصی، فضای آموزش و یادگیری فضای بازی و خلاقیت فضای پذیرش و هویت یابی است. نتایج این تحقیق به بهبود طراحی داخلی فضاهای اقامتی و شیوههای نگهداری این کودکان کمک میکند و میتواند به ارتقاء کیفیت زندگی آنان منجر شود.

کلیدواژه ها:

خانه ایتام ، حس تعلق ، تعلق به مکان ، روانشناسی محیط ، معماری داخلی