رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری در تبیین عوامل موثر بر احساس تنهایی در دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف نهایی تدوین و آزمون مدل ساختاری احساس تنهایی بر اساس مهارتهای حل مسئله با نقش واسطه ای آشفتگی های روان شناختی در میان دانشجویان دانشگاه طلوع مهر قم در سال تحصیلی ۱۴۰۳ انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگی با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری بود نمونه ای شامل ۲۵۰ نفر از دانشجویان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه مهارتهای حل مسئله، هپنر مقیاس آشفتگی روان شناختی و مقیاس احساس تنهایی بودند. داده ها با بهره گیری از نرم افزارهای SPSS نسخه ۱۹ و AMOS نسخه ۲۴ تحلیل شدند. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که مهارتهای حل مسئله دارای اثر منفی و معنی داری بر احساس تنهایی بود؛ اما آشفتگی های روان شناختی دارای اثر مثبت و معنی داری بر احساس تنهایی بود. همچنین مهارتهای حل مسئله دارای اثر منفی و معنی داری بر آشفتگی های روان شناختی بود. نتایج غیرمستقیم مدل پژوهش نشان داد که مهارتهای حل مسئله از طریق میانجی گری آشفتگی های روان شناختی اثر غیرمستقیم بر احساس تنهایی دارد. توصیه می شود برنامه های مداخله ای دانشگاهی با تاکید بر آموزش نظام مند مهارتهای حل مسئله و تنظیم هیجان طراحی شوند؛ این مداخلات از طریق کاهش مولفه های آشفتگی روان شناختی نظیر اضطراب، افسردگی و استرس، به کاهش احساس تنهایی در دانشجویان منجر خواهند شد.

کلیدواژه ها:

احساس تنهایی ، مهارتهای حل مسئله ، آشفتگی های روان شناختی