کاربرد سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS‐Geographic Information System) در آمایش سرزمین

در چند سال اخیر در ایران، GIS به عنوان ابزار مناسب جهت حمایت و پشتیبانی از تصمیم گیریهای مدیران و برنامه ریزان بکار برده شده است. GIS کاربردهای مختلفی در زمینه های گوناگون مانند کشاورزی، صنایع، معدن، راه و ترابری ، آمایش سرزمین و بسیاری زمینه های دیگر دارد. تنوع و افزایش کاربردهای GIS، متخصصین این علم را به سوی طراحی و توسعه سیستم های اطلاعات جغرافیایی پیچیده تر جهت استفاده در زمینه های مختلف و آسانی استفاده برای کاربر سوق می دهد. یکی از زمینه هایی که GIS می تواند به صورت کارآیی به خدمت گرفته شود. مسائل مرتبط با شهرها و روستاها و کمک به حل مشکلاتی می باشد که متخصصین امور شهری و منطقه ای با آن روبرو هستند. با توجه به حجم فعالیتها و پیچیدگی های موجود در تصمیم گیری های مختلف در مورد مسائل شهری و منطقه ای، پیاده سازی و استفاده از سیستمی که بتواند به صورت همه جانبه کلیه مسائل، از طراحی و مدیریت گرفته تا تحلیل مشکلات شهری و منطقه ای را دربربگیرد، عملا غیر ممکن می باشد. با این وجود سیستم های اطلاعاتی مانند GIS در بسیاری از کاربردهای شهری و منطقه ای می توانند کارآ و در بسیاری موارد حتی ضروری می باشند. یکی از مواردی که یک GIS را از سیستم های اطلاعاتی دیگر متمایز می کند، وجود توابع تجزیه و تحلیل مکانی در آن می باشد معمولا این توابع تجزیه و تحلیل باعث ارائه بهترین گزینه ها و راه حلها به مدیران برنامه ریزان وکارشناسان در راستای برنامه ریزی برای توسعه می باشد.

کلیدواژه ها:

سیستم اطلاعات جغرافیایی ، نقشه ، بانک اطلاعاتی ، برنامه ریزی منطقه ای ، آمایش سرزمین