تحلیل تاثیر مخارج جاری دولت بر تورم پایه در ایران (به روش خودرگرسیودن برداری ساختاری SVAR)

هدف این مقاله، بررسی رابطه مخارج جاری دولت با تورم پایه (شاخصی از تورم پایدار) در ایران می باشد. در این راستا با استفاده از تعریف کواه و واهی، و مدل خودرگرسیون برداری ساختاری SVAR که شامل متغیرهای تولید GDP و شاخص قیمت مصرف کننده است، تورم پایه برآورد شده و سپس با تجزیه ی متغیر تولید GDP، به دو بخش مخارج جاری و مقادیر باقیمانده و قراردادن آنها در مدل به روش تجزیه واریانس به تحلیل میزان تاثیرپذیری تورم از این اجزا پرداخته شده است. در این پژوهش با استفاده از داده های سال های 1360-1387 مدل برآورد گردید. نتایج مدل نشان می دهد، که تورم پایه، بیش از 96% درصد تورم در ایران را تشکیل می دهد. و سهم مخارج دولت از این مقدار 44% است. لذا دولت باید در جهت واگذاری فعالیت ها و کاهش تصدی گری خود گام بردارد. به عبارتی دیگر تا زمانی که بخش های تولید و خدماتی در تصدی دولت قرار داشته باشند اقتصاد ایران نیز از تورم دو رقمی رنج خواهد برد.

کلیدواژه ها:

مخارج جاری دولت ، تورم پایه ، مدل خودرگرسیون برداری ساختاری ، بودجه