نقش احساس حقارت و تمایز یافتگی در کیفیت عشق زوجین شهر اردبیل

این پژوهش با هدف بررسی نقش احساس حقارت و تمایز یافتگی در کیفیت عشق زوجین شهر اردبیل در سال ۱۴۰۲ انجام شد. از نظر هدف انجام از نوع پژوهشهای کاربردی بوده که با توجه رو روش گردآوری اطلاعات داده ها در دسته پژوهشهای پیمایشی غیر آزمایشی قرار میگیرد جامعه آماری این پژوهش تمامی زوجین شهر اردبیل در سال ۱۴۰۲ بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ زوج به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند برای اندازه گیری متغیرهای تحقیق از مقیاسهای احساس حقارت یائو و همکاران (۱۹۹۷) تمایزیافتگی خود (DSI) اسکورون و فرید لندر (۱۹۹۸) و مقیاس مثلث عشق استرنبرگ (۱۹۸۷) استفاده شد. دادهها پس از جمع آوری از بین نمونهها وارد نرم افزار شد. برای تحلیل عاملی تاییدی از نرم افزار Smart-pls و برای تحلیل روابط بین متغیرها از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته نشان داد احساس حقارت و کیفیت عشق در جمعیت مورد مطالعه تایید شد تمایز یافتگی با حذف یکی از مولفهها به نام جایگاه من در جمعیت تایید شد. یافتهها همچنین نشان داد احساس حقارت با کیفیت عشق رابطه معناداری داشته و توانایی پیش بینی آن را دارد (۰/۰۵>P؛ ۰/۱۸۹ -- ۲ ۰/۰۳۶=). از بین ابعاد احساس حقارت بعد کهتری خویشتن با کیفیت عشق رابطه معناداری داشت همچنین یافتهها نشان داد تمایز یافتگی با کیفیت عشق رابطه معناداری داشته و توانایی پیش بینی آن را دارد (۰/۰۵ : ۰/۹۹۳=R؛ ۰/۹۹۸ . =R). بررسی ابعاد تمایز یافتگی نشان دادن از بینابعاد فوق تنها واکنش پذیری عاطفی

کلیدواژه ها:

کیفیت عشق ، احساس حقارت ، تمایز یافتگی