تعیین حداقل غلظت بازدارنده عصاره متانولی Rosa damascene روی سویه های Erwinia amylovora درروش MBC

گیاهان دارویی و معطر به واسطه داشتن ترکیب هایم وثر دارویی از دیرباز در درمان بیماری ها مورد استفاده قرار می گرفته اند با افزایش تعداد سویه های باکتریایی مقاوم به آنتی بیوتیک ها و سموم گوناگون تلاش های بسیاری برای استفاده از توان بالقوه خاصیت ضد میکروبی گیاهان انجام پذیرفته است. در مطالعاتم تعدد اثرات آنتی باکتریال گیاه گل محمدی شناسایی شده است. هدف از مطالعه حاضر بررسی خواص آنتی باکتریایی عصاره گل محمدی روی باکتریم ولد بیماری آتشک است. جدایه های Erwinia amylovora یا باکتری مولد بیماری آتشک ازنظر شدت بیماریزایی، پایداری و مقاغومت متنوع می باشند. از گلبرگ گل محمدی در بهار سال ۹۱ در منطقه قمصر کاشان، نمونه برداری شد. سپس عصاره متانولی از گلبرگ ها در غلظت های ۱۰% و ۵۰% و ۱۰۰% با دستگاه سوکسله و روتاری استخراج شد. اثرات ضد میکروبی عصاره متانولیگل محمدی روی ۴ سویه باکتری شامل E.amylovora ۶۳ و E.amylovora ۵۸ و E.amylovora فولاد و E.amylovora شهمیرزاد (جمع آوری ده توسط موسسه تحقیقات گیاه پزشکی ایران) با تعیین حداقل غلظت بازدارنده (MBC) بررسی گردید تجزیه و تحلیل اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون دانگن و تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) انجام شد و نتایج نشان داد که بین میانگین تعداد کلونی ها در غلظته ای مختلف عصاره متانولی گل محمدی و شاهد (متانول) تفاوت معناداری وجود دارد و این نشان دهنده تاثیر بازدارندگی عصاره گل محمدی بر Erwinia amylovora است.

کلیدواژه ها:

گل محمدی ، باکتری Erwinia amylovora ، روش MBC