آبیاری تحت فشار روشی نوین و جایگزین آبیاری سنتی، با بهره گیری از مدل استراتژیک SWOT (مطالعه موردی: دشت سولدوز)

استفاده از سیستم های آبیاری تحت فشار بدلیل راندمان بالای آبیاری یکی از مؤثرترین روشهای افزایش کارائی مصرف آب می باشد و همچنین اتوماسیون سیستم های ابیاری تحت فشار سبب افزایش مجدد کارائی مصرف آب می شود. با توجه به وضع فعلی دریاچه ارومیه و محدودیت منابع آبی در استان، صرفه جویی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد که با استفاده از سیستم ه ای آبیاری تحت فشار می توان در مصرف آب صرفه جویی کرد. بهره وری مصرف آب اراضی قابل کشت کشور در حال حاضر حدود 1/0 کیلوگرم بر متر مکعب آب مصرفی برآورد می شود. این در حالی است که برای تأمین غذای جمعیت رو به رشد کشور تا سال 1404 مقدار بهره وری آب با استفاده از روشهای نوین بایست تا 1/6 کیلوگرم بر متر مکعب ارتقا داده شود. در این مطالعه توصیفی- تحلیلی در ابتدا پتانسیل ها و قابلیت های منطقه دشت سولدوز شناسایی شده و سپس به موانع سر راه استفاده از آبیاری تحت فشار با استفاده از مدل SWOT پرداخته شد و نتایج حاصل ازمطالعات میدانی و مدلهای تحلیلی و تجزیه و تحلیل های تجربی در منطقه مورد مطالعه بیانگر این واقعیت است که برای فایق آمدن به مشکلات نیازمند بازنگری در برنامه ها و ارائه راهکارهای مناسب جهت کاهش نقاط ضعف و محدودیت ها و بهره گیری از نقاط قوت و فرصت های موجود می باشد.

کلیدواژه ها:

آبیاری تحت فشار ، منطقه دشت سولدوز ، مدل SWOT