ارائه الگوی بهینه خط مشی سازمان های فرهنگی با استفاده از نظریه داده بنیاد و تحلیل ساختاری (مطالعه موردی: وزرات میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری)

هدف:
هدف این پژوهش ارائه مدل سیاست گذاری بهینه و معتبر برای سازمان های فرهنگی با مطالعه موردی وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری است.

روش شناسی پژوهش:
این مطالعه با رویکرد روش های ترکیبی (کیفی-کمی) انجام شده است. در فاز کیفی، مدل اولیه با استفاده از نظریه بنیادین و مصاحبه های نیمه ساختاریافته با ۱۵ کارشناس استخراج شد. در فاز کمی، مدل با استفاده از پرسشنامه ای در میان ۱۹۶ مدیر و کارکنان وزارتخانه مورد بررسی قرار گرفت و با مدل سازی معادلات ساختاری (نرم افزار SmartPLS) تحلیل گردید.

یافته ها:
نتایج کیفی منجر به شناسایی مدل پارادایمی شامل ۶ دسته اصلی و ۲۵ مولفه شد: شرایط علی (۶ مولفه)، پدیده مرکزی (۵ مولفه)، راهبردها (۴ مولفه)، شرایط زمینه ای (۴ مولفه)، شرایط مداخله گر (۳ مولفه) و پیامدها (۳ مولفه). تحلیل کمی مدل ساختاری پیشنهادی را تایید کرد.

اصالت / ارزش افزوده علمی:
نوآوری این پژوهش در استفاده همزمان از نظریه بنیادین برای کاوش عمیق و مدل سازی معادلات ساختاری برای آزمون و اعتبارسنجی یک مدل جامع سیاست گذاری در یکی از مهم ترین سازمان های فرهنگی کشور است.

کلیدواژه ها:

خط مشی ، سازمان های فرهنگی ، میراث فرهنگی ، صنایع دستی ، گردشگری