بررسی خواص مکانیکی و رئولوژی بتن خودتراکم با استفاده از روش طراحی عاملی

با افزایش کاربرد بتن خودتراکم در صنعت ساخت کشور، استفاده از روش های طرح اختلاط که به کاهش حجم مخلوط های آزمایش هابیانجامد، ضروری است. در این مطالعه مدل طرح اختلاط ها بوسیله طراحی عاملی (factorial design) برای تعیین اثر پنج پارامتر کلیدیاز اجزای مخلوط بتن بر خواص مکانیکی و رئولوژی بتن خودتراکم حاوی میکروسیلیس به کار گرفته شد. پارامترهایی از قبیل نسبت ماسه بهسنگدانه، نسبت آب به مواد سیمانی، مقدار سیمان، مقدار فوق روان کننده و مقدار میکروسیلیس و هر یک در دو سطح مورد بررسی قرارگرفت. در تعیین خواص رئولوژی از آزمایشهای جریان اسلامپ و حلقه J و در مورد خواص مکانیکی از مقاومت فشاری 28 روزه استفاده شد.با این مدل مخلوطهایی با مقدار نسبت ماسه به سنگدانه 0.4-0.6 نسبت آب به مواد سیمانی 0.3-0.42، مقدار سیمان 350-500 کیلوگرمبر مترمکعب، فوق روان کننده 0.7%-1.1 (درصد مواد سیمانی) و مقدار میکروسیلیس 0%-11 (درصد مواد سیمانی) طراحی شد. مهمترین مزیت این مدل طراحی، قابلیت نشان دادن صفحات پاسخ جریان اسلامپ و حلقه J و مقاومت فشاری ،برای نمایش اثر منفرد و چندگانهعوامل مختلف بر خواص رئولوژی و مکانیکی بتن خودتراکم است. این مقاله همچنین موازنه های مختلف بین عوامل موثر بر خواص رئولوژی ومکانیکی را با توجه به صفحات پاسخ نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، خواص رئولوژی ، خصوصیات مکانیکی ، طراحی دو عاملی ، میکروسیلیس