واکنش اگروفیزیولوژیکی کینوا (Chenopodium quinoa) به محلول‎پاشی نانو ذرات آهن و پرولین در تاریخ‎های مختلف کشت

به منظور بررسی امکان سازگاری اکوفیزیولوژیکی گیاه کینوا در تاریخ های مختلف کشت تحت تاثیر محلول پاشی نانوذرات آهن و پرولین، آزمایشی در دو سال ۱۳۹۸-۱۳۹۷ و ۱۳۹۸-۱۳۹۹ در مزرعه مرکز تحقیقات سرآبله واقع در استان ایلام به صورت اسپلیت- اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت در ۳ تاریخ ۱۵ بهمن، ۳۰ بهمن و ۱۵ اسفند بود. عامل فرعی شامل پرولین در ۲ سطح عدم مصرف و مصرف بود. عامل فرعی فرعی شامل نانو ذرات آهن در چهار سطح عدم مصرف، ۰/۳ گرم، ۰/۶ گرم و ۰/۹ گرم بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل تاریخ کاشت، نانوذرات آهن و پرولین بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بود. در تاریخ کاشت پانزدهم اسفند ماه، مصرف پرولین و مصرف ۰/۹گرم نانو ذرات آهن بیشترین تعداد شاخه گل‎دهنده به‎تعداد ۳۱/۴ عدد حاصل گردید. بیشترین وزن هزار دانه در تاریخ کاشت پانزدهم اسفند ماه و مصرف ۰/۹ گرم نانو ذرات آهن به‎مقدار ۵/۸۷ گرم به دست آمد. در تمامی تاریخ‎های کاشت مصرف پرولین و مصرف ۰/۹ گرم نانوذرات آهن موجب افزایش وزن هزار دانه و تعداد شاخه گل‎دهنده شد. بیشترین عملکرد در تاریخ کاشت پانزدهم اسفند، مصرف ۰/۹ گرم نانوذرات آهن و مصرف پرولین به مقدار ۲۹۴۸/۲ کیلوگرم در هکتار به دست آمد. با توجه به نتایج به دست آمده تاریخ کشت پانزدهم اسفند، مصرف پرولین و تیمار ۰/۹ گرم نانوذرات آهن برای حصول تولید دانه بالا در شرایط کشت منطقه به جهت افزایش کمی اجزاء عملکرد توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

آنزیم های آنتی‎اکسیدانی ، اجزای عملکرد ، ریزمغذی‎ها ، سازگاری اکوفیزیولوژیکی ، عملکرد