پذیرش هوش مصنوعی در صنعت بیمه براساس شواهدی از چارچوب فناوری–سازمان–محیط

پذیرش هوش مصنوعی در صنعت بیمه با توجه به تحولات سریع فناوری و رقابت های شدید در بازار، به عنوان یکی از موضوعات اصلی در تحقیق های اخیر شناخته شده است. این مقاله مروری به بررسی عواملی می پردازد که بر قصد رفتاری برای پذیرش هوش مصنوعی در صنعت بیمه تاثیرگذار هستند. در این راستا، مدل فناوری، سازمان و محیط برای تحلیل این عوامل مورد استفاده قرار گرفته است. این مقاله بر اساس مرور پژوهش های قبلی به شناسایی و تحلیل عواملی همچون مزیت نسبی، پیچیدگی فناوری، حمایت از مدیریت ارشد، آمادگی مالی، حمایت قانونی، دینامیک های بازار و فشار رقابتی پرداخته و رابطه این عوامل با پذیرش هوش مصنوعی در صنعت بیمه را بررسی می کند. همچنین، به چالش ها و فرصت های پذیرش هوش مصنوعی در این صنعت و نقشی که سیاست گذاری های دولتی و حمایت های قانونی می توانند در تسریع پذیرش این فناوری داشته باشند، پرداخته شده است. در نهایت، این پژوهش به ارائه چارچوبی برای تحقیقات آینده در زمینه پذیرش هوش مصنوعی در صنعت بیمه می پردازد و تاکید می کند که توجه به این عوامل می تواند به بهبود فرآیندهای تصمیم گیری و تسریع در پذیرش هوش مصنوعی در سازمان های بیمه ای کمک کند.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، پذیرش فناوری ، صنعت بیمه ، مدل فناوری–سازمان–محیط ، پیچیدگی فناوری ، حمایت قانونی