کنترل تراکم باکتریایی و بهینه سازی رشد جلبک گونه (اسکلتونما) در محیط کشت به کمک داکسی سایکلین

دیاتومه اسکلتونما (Skeletonema (sp) یکی از جلبکهای مفید و پر کاربرد در آبزی پروری مخصوصا جهت تغذیه مرحله نوزادی آبزیان است که در خانواده اسکلتونما تا سه طبقه بندی شده است. در آزمایشگاه و مزارع غالبا از محیط گیلارد برای کشت این جلبک استفاده می شود اما یکی از معضلات کشت استوکی جلبک می تواند تجمع باکتریها باشد. این موضوع بیشتر زمانی خود نمایی می کند که کشت جلبکی برای زمانی طولانی نگهداری می شود. پر واضح است که آلودگی تدریجی محیط کشت توسط بعضی از باکتریهای سبب تقلیل کیفیت استوک جلبکی می گردد. این پژوهش با هدف رفع مانع فوق و به روش ایجاد تغییرات جزئی در فرمولاسیون محیط کشت مذکور انجام گردید بدین ترتیب مقادیر متفاوتی آنتی بیوتیک به محیط کشت افزوده شد و با محیط اصلی فاقد آنتی بیوتیک مقایسه گردید. بر این اساس آنتی بیوتیک داکسی سایکلین در دو رقت متفاوت ۵ و ۵۰ میلی گرم به محیط کشت جلبک افزوده گردید و با شاهد مقایسه شد. آزمون به مدت هفت روز انجام و در پایان تراکم کل باکتری و جلبک در تیمارها تعیین گردید. پس از بررسی آماری؛ نتایج نشان دادند که افزودن آنتی بیوتیک با رقت ۵۰ میلی گرم در لیتر باعث می گردد تراکم باکتری به میزان محسوسی یعنی به میزان ۱۰۸۲ برابر معادل ۲,۴) (لوگ تقلیل (۰.۰۵>p) یابد. از طرفی، غلظت مذکور از آنتی بیوتیک فوق الذکر مانعی بر رشد و شکوفایی جلبکی نداشت. نهایتا چنین می توان نتیجه گیری نمود که تغییر فرمولاسیون محیط کشت به روش فوق سبب مهار رشد باکتریها در محیط کشت جلبکی و افزایش کیفیت جلبک تولیدی می گردد.

کلیدواژه ها:

جلبک تک سلولی ، محیط کشت ، داکسی سایکلین ، اسکلتونما ، تراکم باکتریایی