ماکسیمم انتروپی، روشی برای مدلسازی توزیع گونه ها و مطلوبیت زیستگاه

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,705

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ESPME03_135

تاریخ نمایه سازی: 25 اسفند 1392

چکیده مقاله:

برای مدلسازی توزیع گونه ها و تعیین مطلوبیت زیستگاه چندین روش وجود دارد. بعضی از این روشها آماری هستند (مثل مدلهای خطی خلاصه شده و مدلهای افزایشی خلاصه شده). در حالی که روش های دیگر بر پایه تکنیک های یادگیری ماشینی می باشند (مثل ماکسیمم انتروپی و شبکه های عصبی مصنوعی). روش ماکسیمم انتروپی در نرم افزار مکسنت اجرا می شود. این نرم افزار برای برآورد توزیع گونه ها با استفاده از داده های فقط حضور طراحی شده است و به اطلاعات عدم حضور گونه ها نیازی ندارد و به جای آن از نقاط پس زمینه (که یک نمونه تصادفی از نقاط عدم حضور در منطقه می باشد) استفاده می کند. این روش هم برای متغیرهای پیوسته و هم گسسته به کار می رود و خروجی آن هم یک پیش بینی پیوسته است. جهت اعتبارسنجی مدل از سطح زیر منحنی ROC (AUC) استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

فاطمه صادقیان

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست، دانشگاه یزد،

علی اکبر کریمیان

دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد،

جلیل سرهنگ زاده

استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد،

حسن اکبری

مربی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یزد،

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :