تعیین روابط ساختاری فراشناخت و سیستم های مغزی رفتاری با فراهیجان در نوجوانان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی: نقش میانجی حمایت اجتماعی

هدف: پژوهش حاضر باهدف تعیین روابط ساختاری فراشناخت و سیستم های مغزی رفتاری با فراهیجان در نوجوانان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی با نقش میانجی حمایت اجتماعی در شهر اردبیل انجام شد.روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دوره متوسطه یکم و دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که تعداد ۲۵۰ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های خود گزارشی مشکلات رفتاری نوجوانان آخنباخ (۱۹۹۱)، فراهیجان میتمانسگروبر و همکاران (۲۰۰۹)، فراشناخت ولز و کاترایت- هاتون  (۲۰۰۴)، سیستم های مغزی-رفتاری کارور و وایت (۱۹۹۴) و حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت  و همکاران (۱۹۸۸) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS-۲۷ و نرم افزار Lisrel۱۸.۸ انجام شدند.یافته ها: یافته ها نشان داد که فراشناخت و سیستم فعال سازی رفتار بر فراهیجان مثبت اثر مستقیم مثبت و معنادار و بر فراهیجان منفی اثر مستقیم منفی و معنادار دارند. همچنین، سیستم بازداری رفتار بر فراهیجان مثبت اثر مستقیم مثبت و معنادار و بر فراهیجان منفی اثر مستقیم منفی و معنادار دارند. برازش مدل نشان داد که فراشناخت و سیستم های مغزی رفتاری با میانجی گری حمایت اجتماعی بر فراهیجان اثر غیرمستقیم معنادار دارند (۰۱/۰>P). نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر فراشناخت، سیستم های مغزی رفتاری و حمایت اجتماعی می توانند در فراهیجان نوجوانان دارای اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی نقش موثری داشته باشند.

کلیدواژه ها:

اختلال نارسایی توجه/بیش فعالی ، فراشناخت ، سیستم های مغزی رفتاری ، فراهیجان ، حمایت اجتماعی