بررسی رابطه برخورد عاطفی معلم با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

پیشرفت و ترقی هر جامعه ای در سایه نوع و کیفیت فعالیتی است که در مدارس انجام می گیرد. نقش معلم را به عنوان شخصی که ارتباط تنگاتنگی با دانش آموزان دارد نمی توان نادیده گرفت آموزش و پرورش نسل فعلی جامعه، در میان نیازهای دیگر، از اولویتهای خاصی برخوردار می باشد و آماده سازی معلم برای کلاس درس و نحوه برخورد او با دانش آموزان، شیوه تدریس توجه ویژه ای را می طلبد میر ،کمالی (۱۳۷۳ (۲۷) معلمان در کلاسها با دانش آموزانی که از لحاظ خانوادگی، اجتماعی، اقتصاد فرهنگی و روانی متفاوت هستند، روبرو می باشد که در کردار و گفتارشان از معلمان خویش کنند و حتی در توجیه اعمال خود به تقلید می معلمان خویش استناد کنند. به این علت به نظر می رسید یک معلم باید می تمام خصلتهای خوب یک انسان کامل را داشته باشد ولی واقعیت این است که معلم مانند سایر افراد جامعه در برخی خصوصیات برجسته و در برخی دیگر متوسط و در بعضی نیز ضعیف میباشد. بنابراین معلم باید همواره خود را مورد ارزیابی قرار دهد و با شناخت نقاط ضعف خویش در جهت افزودن بر خصلتهای برجسته خود را متحول سازد. رابطه بین معلم و دانش آموز یکی از مهم ترین عوامل موثر بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان است. این رابطه نه تنها در یادگیری دروس تاثیر گذار است، بلکه نقش حیاتی در شکل دهی به مهارتهای اجتماعی اعتماد به نفس و انگیزه در دانش آموزان دارد . کیفیت رابطه معلم و دانش آموز می تواند به طور مستقیم بر احساس تعلق، مشارکت فعال در کلاس و عملکرد تحصیلی دانش آموز تاثیر بگذارد. پژوهشهای مختلف نشان داده اند که رابطه گرم، حامی و همدلانه بین معلم و دانش آموز می تواند باعث افزایش انگیزه در دانش آموزان شده و آنان را به سمت دستیابی به اهداف تحصیلی سوق دهد. با توجه به اهمیت روزافزون موفقیت تحصیلی در رشد و توسعه فردی و اجتماعی بررسی عواملی که می توانند بر این موفقیت تاثیر بگذارند ضروری است. رابطه معلم و دانش آموز به عنوان یکی از عوامل کلیدی که می تواند بر موفقیت تحصیلی تاثیر گذار باشد، نیازمند بررسی عمیق و دقیق است. از آنجا که تعاملات مثبت با معلم می تواند در ایجاد فضای یادگیری موثر کاهش اضطراب تحصیلی و افزایش انگیزه یادگیری نقش داشته باشد، مطالعه این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است. علاوه بر این، با شناخت دقیق تاثیرات این رابطه، می توان برنامه ها و سیاست های آموزشی مناسبی را طراحی کرد که به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک کنند.( محمدنژاد چراتی و همکاران، ۱۴۰۳ (۱) نیاز به ارتباط که بر اساس نظریه «خود تعیین گری» یکی از نیازهای بنیادین روان شناختی است، به تمایل به قوی و پایدار بودن روابط بین فردی اتصال با دیگران پذیرفته شدن از سوی آنان و احساس تعلق به آنها و به جامعه اشاره دارد. معلم از مهمترین ارکان جامعه و در واقع اولین بزرگ سال غیر از پدر و مادر است که امکان این ارتباط حمایت گرانه را به کودک میدهد و از این نظر کیفیت ارتباط با او از اهمیت زیادی برخوردار است. ارتباط با معلم و کیفیت پذیرش از سوی او انگیزه دانش آموز را در فعالیتهای تحصیلی ، و عملکرد هیجانی و اجتماعی او را بهبود می بخشد. وجود تعارض در این رابطه با ایجاد احساس ناامنی و فشار مانعی برای رشدش به حساب می آید، از سوی دیگر، ارتباط مثبت معلم دانش آموز به معلم انگیزه میدهد که حتی با تخصیص زمانی بیشتر از حد وظیفه شغلی، پیشرفت دانش آموز را پیگیری کند لاری و همکاران؛ ۱۳۹۷:۵۴)

کلیدواژه ها:

برخورد عاطفی ، پیشرفت تحصیلی معلم دانش آموزان ابتدایی ، آموزگار