فراترکیب و مقایسه دیدگاه مردم و نخبگان در مورد مصادیق اولویت دار آسیب های اجتماعی در جامعه ایران

نخستین گام در فرایند سیاستگذاری برای کنترل و کاهش آسیب های اجتماعی در کشور شناسایی آسیب های اجتماعی اولویت دار در سطح جامعه است. آسیب اجتماعی اولویت دار باید مورد توافق مردم و نخبگان باشد؛ زیرا حل موثر مسائل و مشکلات اجتماعی در گرو تعامل و هم افزایی ذی نفعان اصلی است. در این راستا، با وجود تلاش های صورت گرفته برای اولویت گذاری آسیب های اجتماعی، تاکنون تصویری از آسیب های اجتماعی اولویت دار از منظر مردم و نخبگان به شکل یکپارچه ارائه نشده است. بر همین اساس، در این مقاله تلاش شد تا با استفاده از روش فراترکیب و بررسی مطالعات و پژوهش های انجام شده در زمینه اولویت گذاری آسیب های اجتماعی، تصویر یکپارچه ای در کشور ارائه شود. برحسب نتایج به دست آمده، مهم ترین آسیب های اجتماعی موجود در جامعه از دیدگاه متخصصان علوم اجتماعی به ترتیب اولویت عبارتند از: ۱. اعتیاد؛ ۲. خشونت؛ ۳. طلاق؛ ۴. جرم و جنایت؛ ۵. خودکشی؛ ۶. مفاسد اجتماعی؛ ۷. کودکان آسیب پذیر و ۸. فرار دختران؛ همچنین از دیدگاه عموم مردم: ۱. مفاسد اجتماعی؛ ۲. اعتیاد؛ ۳. جرم و جنایت؛ ۴. طلاق؛ ۵. خشونت؛ ۶. خودکشی؛ ۷. کودکان آسیب پذیر و ۸. حاشیه نشینی. مقایسه مصادیق فوق الذکر حاکی از ارتباط و نزدیکی دیدگاه مردم و نخبگان نسبت به آسیب های اجتماعی اولویت دار در جامعه است. ازآنجا که اتفاق نظر ذی نفعان پیرامون مسائل اجتماعی یکی از مولفه های اساسی در افزایش اثربخشی و موفقیت سیاست های اتخاذ شده است؛ اتفاق نظر مردم و متخصصان در زمینه آسیب های اجتماعی ظرفیت و فرصتی مغتنم در دست سیاستگذاران و مجریان امر است.

کلیدواژه ها:

سیاست اجتماعی ، آسیب اجتماعی ، اولویت گذاری ، مردم ، نخبگان