کرونا و پرورش نااجتماعی هوش اجتماعی (رویکردی به ساحت جامعه شناختی نقش هوش در تعامل)

کرونا که از نظر بیولوژیک، یک پاندمی مرگ بار بود، گویا از نظر جامعه شناختی، با الزام فاصله گیری اجتماعی، سبب شده تا افراد در تعاملات خود به نحو هوشمندانه تری عمل نمایند. هوش که تاکنون محور مباحث زیست شناختی و روانشناختی بسیاری بوده، در عین حال از زاویه ی دید تحلیل های جامعه شناختی دور مانده است. بر همین اساس تحقیق حاضر با پدیدارشناسی تجربه زیسته لک زبانان شهرستان بروجرد از تعاملات اجتماعی پیشا/پساکرونا، بر تحلیل نقش هوش در تعامل متمرکز شده است. تعداد ۱۶ نمونه به صورت هدفمند، انتخاب شده و داده ها به روش مصاحبه ی عمیق و مشاهده ی مشارکتی گردآوری شده اند. بر اساس نتایج، «تعامل توده ای»(پیشاکرونا) بر رفتار توده ای، ساخت آتوکراتیک، و هوش توده ای، و «تعامل اجتماعی»(پساکرونا) بر رفتار اجتماعی، ساخت دموکراتیک، و هوش اجتماعی استوار بوده-اند. یافته های تحقیق حاضر نشان داد که هوش مولفه ای اجتماعی و دارای کارکردها و نتایج اجتماعی است که قابل تحلیل جامعه شناختی می باشد. به طور کلی مواجهه با کرونا موجب گذار از تعامل توده ای به تعامل اجتماعی شده، و هوش به عنوان مقوله ای اجتماعی، نقشی مهم در این گذار داشته است.

کلیدواژه ها:

کرونا ، پساکرونا ، تعامل اجتماعی ، هوش توده ای ، هوش اجتماعی