اثر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) بر کاهش خستگی مزمن و بهبود عملکرد روزانه در بیماران مبتلا به لوپوس

خستگی مزمن یکی از علائم شایع در بیماران مبتلا به لوپوس است که می تواند تاثیرات منفی زیادی بر کیفیت زندگی و عملکرد روزانه افراد داشته باشد. این خستگی معمولا با احساس ضعف، کاهش انرژی و ناتوانی در انجام فعالیت های روزمره همراه است و یکی از مشکلات عمده ای است که این بیماران با آن مواجه هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر ذهن آگاهی (MBCT) در کاهش خستگی مزمن و بهبود عملکرد روزانه بیماران مبتلا به لوپوس اریتماتوز سیستمیک است. این مطالعه از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر از بیماران مبتلا به لوپوس بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در ۸ جلسه درمان مبتنی بر ذهن آگاهی شرکت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه خستگی مزمن (CFQ) و مقیاس عملکرد روزانه (DAS) بود که در دو مرحله پیش و پس از مداخله تکمیل شدند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان مبتنی بر ذهن آگاهی به طور معناداری موجب کاهش خستگی و بهبود عملکرد روزانه در گروه آزمایش شد (p<۰.۰۵). یافته ها حاکی از آن است که MBCT می تواند به عنوان روشی موثر در بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به لوپوس مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، خستگی مزمن ، عملکرد روزانه ، لوپوس