بررسی رابطه بین روابط بین فردی (زوجی) و تاب آوری زنان متاهل با راهبردهای مقابله در برابر استرس

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین روابط بین فردی (زوجی) و تاب آوری زنان متاهل با راهبردهای مقابله در برابر استرس می باشد. جامعه آماری شامل تمامی زنان متاهل شهر مشهد می باشد که نمونه ای مشتمل بر ۱۰۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس برای این پژوهش انتخاب و پرسشنامه های پژوهش را تکمیل کردند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه مهارت های ارتباطی بین فردی ماتسون (۱۹۸۳)، مقیاس تاب آوری توسط کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) و پرسشنامه مقابله با فشار روانی اندلر و پارکر (۱۹۹۰) بود. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل رگرسیون چندگانه و نرم افزار SPSS-۲۷ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. با توجه به نتایج، مهارت های ارتباطی بین فردی در کنار تاب آوری توانسته اند شیوه مقابله اجتنابی در نمونه مورد پژوهش را به میزان ۴۹ درصد و شیوه مقاله مساله مدار را به میزان ۶۷ درصد پیش بینی نمایند اما قادر به پیش بینی شیوه مقابله هیجانی نبوده اند. همچنین، مهارت های ارتباطی بین فردی و مقابله اجتنابی (۰۴۰/۰p< ،۲۸/۰β=)، تاب آوری و مقابله اجتنابی (۰۰۱/۰p< ،۴۶/۰β=)، مهارت های ارتباطی بین فردی و مقابله مسئله مدار (۰۱۵/۰p< ،۲۷/۰β=) و تاب آوری و مقابله مسئله مدار (۰۰۱/۰p< ،۵۸/۰β=) دارای رابطه معناداری بودند. با این حال، مهارت های ارتباطی بین فردی و تاب آوری قادر به پیش بینی شیوه مقابله هیجان مدار نبوده اند (۰۵/۰p>). با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که بهبود و غنی سازی روابط زوجین و نیز آموزش تاب آوری می تواند راهبردهای مقابله سازگارانه در مواجهه با استرس را در زنان متاهل تقویت نماید.

کلیدواژه ها:

روابط بین فردی ، تاب آوری ، راهبردهای مقابله در برابر استرس