بررسی و تحلیل شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهرکرد

توجه به مسکن و برنامه ریزی درست آن در راستای توسعه مسکن پایدار در چارچوب برنامه ریزی ملی و منطقه ای ضروری است، تا با بهره گیری از دانش و تکنیک های برنامه ریزی وضعیت موجود و مسائل و مشکلات مربوط به مسکن مشخص گردد. بدین منظور هدف اصلی این تحقیق بررسی و تحلیل شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهر شهرکرد می باشد که روش تحقیق حاضر توصیفی - تحلیلی می باشد که گردآوری داده ها با استفاده از نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1400 و اسناد و مدارک موجود انجام شده است و در نهایت داده های موجود از طریق آزمون تی تک نمونه و مدل ویکور تجزیه وتحلیل شدند. شاخص های بررسی شامل 15 شاخص کمی و کیفی مسکن می باشد که در ابتدا به بررسی وضعیت این شاخص ها در شهرکرد پرداخته شد که در مقایسه با نقاط شهری کشور در وضعیت روبه بهبودی می باشد؛ که هنوز با استانداردها فاصله دارد؛ ولی بررسی این شاخص ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه وضعیت این شاخص ها را در سطح استان مطلوب نشان می دهد. بعد از بررسی وضعیت شاخص ها به بررسی مولفه های اثرگذار بر توسعه مسکن شهرکرد باتوجه به شاخص های کیفی بر اساس مدل ویکور به رتبه بندی شاخص ها بر اساس سطح بندی نواحی شهرکرد پرداخته شد که مولفه های فرم مطلوب مسکن، قدمت ساختمان، امنیت مسکن و نوع مصالح به عنوان مولفه های اثرگذار بر توسعه مسکن در نواحی غربی و شرقی شهرکرد شناخته شدند. در نهایت نتایج پژوهش دررابطه با بررسی و تحلیل شاخص های کمی و کیفی مسکن شهرکرد وضعیت روبه بهبودی را در سطح نواحی شهرکرد نشان می دهد. در جهت ارتقای شاخص های کمی و کیفی مسکن در شهرکرد پیشنهاد می شود که هم از لحاظ شاخص های کمی و هم شاخص های کیفی باید از تکنولوژی هوشمند و تکنیک های جدید برنامه ریزی در جهت ارتقای استانداردهای مسکن استفاده شود تا هم از جهت زیبایی و هم امنیت و قدمت واحدهای مسکونی دارای استاندارهای لازم باشند.

کلیدواژه ها:

مسکن ، شاخص های کمی و کیفی مسکن ، شهر شهرکرد