تحلیلی بر ارتباط بین اجزای مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری: شواهدی از ایران
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 49
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMBA04_1169
تاریخ نمایه سازی: 18 مهر 1404
چکیده مقاله:
سرمایه در گردش (Working Capital) از شاخصهای مالی است که با کسر کردن بدهیهای جاری یک شرکت از داراییهای جاری محاسبه می شود و اغلب نقدینگی عملیاتی را در اختیار شرکتها، سازمان ها یا نهادهای دولتی قرار می دهد. سرمایه در گردش مجموعه مبالغی است که در داراییهای جاری یک شرکت سرمایه گذاری می شود. به طور کلی، سرمایه در گردش به داراییهای جاری شرکت شامل موجودی کالا و بدهیهای جاری اطلاق می شود. مدیریت سرمایه در گردش (Working Capital Management) ادامه فعالیت شرکت را تضمین می کند و با دریافت و پرداخت وجه نقد شناسایی می شود. مدیریت سرمایه در گردش در واقع یک استراتژی حسابداری مدیریت است که تمرکز آن بر روی تامین سطوح موردنیاز برای اجزای سرمایه در گردش شامل داراییها و بدهیهای جاری است. مدیریت سرمایه در گردش تضمین می کند که یک شرکت جریان پول نقد کافی برای پرداخت بدهی های کوتاه مدت و هزینه های عملیاتی خود در اختیار دارد. پیاده سازی یک سیستم مدیریت سرمایه در گردش یک راه عالی برای بسیاری از شرکت هاست تا درآمدهای خود را افزایش دهند. دو جنبه اصلی مدیریت سرمایه در گردش تجزیه و تحلیل نسبت سرمایه در گردش و مدیریت اجزای جداگانه تشکیل دهنده سرمایه در گردش است. چند نسبت عملکرد کلیدی سیستم سرمایه در گردش شامل نسبت سرمایه در گردش، گردش موجودی و نسبت وصول است. تحلیل نسبت های مالی باعث می شود تا مدیریت حوزه هایی را که نیاز به تمرکز بیشتری دارند نظیر مدیریت موجودی ها، مدیریت وجه نقد و مدیریت حساب های دریافتنی و پرداختی را شناسایی کند. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین اجزای مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکت ها است. نمونه ما شامل ۹۸ شرکت ایرانی است که در بورس اوراق بهادار تهران (TSE) در طی ۵ سال از ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۲ پذیرفته شده اند. این تحقیق از نظر هدف تجربی و از نظر روش توصیفی است. داده های مورد نیاز با استفاده از روش "کتابخانه" استخراج شده اند. دوره گردش موجودی، دوره جمع آوری مطالبات، دوره پرداخت بدهی ها و چرخه تبدیل نقدی به عنوان معیارهای مدیریت سرمایه در گردش و بازده حقوق صاحبان سهام به عنوان معیاری برای سودآوری استفاده شده است. در این تحقیق، نسبت های مالی با استفاده از نرم افزار اکسل محاسبه شده اند. نرم افزار Eviews برای آزمون فرضیات استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهند که رابطه منفی معناداری بین معیارهای مدیریت سرمایه در گردش و سودآوری شرکت ها وجود دارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرناز رزقی انزابی
دانشجوی دکتری رشته حسابداری دانشکده مدیریت اقتصاد و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران
یونس بادآور نهندی
دانشیار گروه حسابداری دانشکده مدیریت اقتصاد و حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، تبریز، ایران