بررسی تلفیقی نظریه جریان و چارچوبهای پذیرش فناوری در آموزش مبتنی بر هوش مصنوعی

با رشد سریع فناوریهای هوش مصنوعی (AI)، ادغام این فناوریها در محیطهای آموزشی به طور گسترده ای گسترش یافته و چشم اندازهای نوینی برای بهبود کیفیت یادگیری و کارایی مدیریتی ارائه کرده است. این مطالعه با هدف بررسی چارچوبهای نظری کلیدی مرتبط با پذیرش فناوری هوش مصنوعی شامل مدل پذیرش مبتنی بر ارزش (VAM)، نظریه رفتار برنامه ریزی شده (TPB)، نظریه یکپارچه پذیرش و استفاده از فناوری (UTAUT)، مدل پذیرش فناوری (TAM) و نظریه جریان (Flow Theory) در محیطهای آموزشی انجام شده است. این پژوهش از یک بررسی جامع ادبیات اخیر استفاده کرد که شامل تجزیه و تحلیل مقالات مرتبط با پذیرش فناوری هوش مصنوعی و نظریه جریان در آموزش بود. یافته های این مرور نشان میدهند که نظریه جریان میتواند کیفیت یادگیری، رضایت دانش آموزان و رفتارهای اکتشافی را از طریق ایجاد حالت غرقگی (immersion) بهبود بخشد، در حالی که چارچوبهای پذیرش فناوری عوامل شناختی، اجتماعی و عاطفی موثر بر پذیرش فناوری را برجسته می کنند. تلفیق این چارچوبها درک جامعی از نحوه بهینه سازی فناوریهای آموزشی مبتنی بر هوش مصنوعی ارائه میدهد و توصیه هایی برای تحقیقات آینده و کاربردهای عملی پیشنهاد میکند.

کلیدواژه ها:

پذیرش هوش مصنوعی ، نظریه جریان ، TAM ، UTAUT ، TPB ، VAM