شناسایی عوامل موثر بر بهبود تخلیه و بارگیری کشتیهای کانتینری در بندر چابهار

مطالعه حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر بهبود عملیات تخلیه و بارگیری کشتیهای کانتینری در بندر چابهار و در قالب پژوهشی آمیخته (کیفی-کمی) طراحی و اجرا شده است. در مرحله کیفی با بهره گیری از تکنیک ساخت یافته دلفی و مرور نظام مند منابع علمی ۴۸ عامل اولیه شناسایی شد که پس از اعتبارسنجی محتوایی توسط ۱۵ نفر از خبرگان حوزه لجستیک و مدیریت بنادر ۳۶ عامل جهت بررسی کمی انتخاب گردید. در مرحله کمی با استفاده از پرسشنامه ای مبتنی بر طیف لیکرت پنج درجه ای داده های مربوط به اهمیت این عوامل از دیدگاه ۲۱۸ نفر از کارکنان، کارشناسان و مدیران عملیاتی بندر چابهار گردآوری و تحلیل شد. یافته های حاصل از آزمون خی دوتایی متغیره، معناداری عوامل انتخاب شده را در ارتقای عملکرد بندر تایید کرد (۰.۰۰۱,۳۶۴.۳۲۶=Sig). همچنین، با استفاده از آزمون فریدمن اولویت بندی عوامل انجام شد و نتایج نشان داد که بهینه سازی فرآیندهای عملیاتی در رتبه نخست و مدیریت زمان بندی تجهیزات در رتبه انتهایی قرار دارند. عوامل موثر شناسایی شده در چهار دسته اصلی طبقه بندی شدند: عوامل زیرساختی و تجهیزاتی نظیر اسکله های پیشرفته، سامانه های حمل و نقل داخلی، زیرساخت های فناوری؛ عوامل مدیریتی و سازمانی شامل هماهنگی ذی نفعان، استانداردهای ایمنی، سیاست های منابع انسانی؛ عوامل فناورانه و نوآورانه همچون اینترنت اشیا، بلاک چین و هوش مصنوعی؛ و عوامل انسانی و آموزشی نظیر مهارت و آموزش کارکنان، رضایت شغلی و فرهنگ بهره وری. نتایج این پژوهش می تواند به عنوان راهنمایی عملی برای تصمیم گیران حوزه بندری در راستای ارتقای بهره وری و رقابت پذیری بندر چابهار مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تخلیه بارگیری کشتیهای کانتینری ، بندر چابهار