پالایش زیستی خاکهای آلوده به هیدروکربنهای نفتی در مقیاس پایلوت صحرایی

به منظور ایجاد محیط زیستی پاک عاری از آلودگی، هر روز مقررات زیست محیطی سخت تری وضع می گردد و محققین با شناسایی منابع آلودگی و تبعات آنها روشهای جدیدتری جهت جلوگیری از تولید و یا حذف آلاینده ها از منابع آب، خاک و هوا ابداع می کنند . با توجه به هزینه بالای روشهای فیزیکی و شیمیایی معمول و اثرات جانبی این روشها بر محیط زیست، استفاده از روشهای بیولوژیک در سالهای اخیر مطرح شده است که شامل روشهای زیست سالم سازی (Bioremediation) و گیاه پالایی (Phytoremediation) می باشند . اگرچه تحقیقات زیادی در زمینه زیست پالایی نفت در طول دو دهه گذشته صورت گرفته ولی بیشتر این مطالعات در مقیاس آزمایشگاهی به انجام رسیده Swannell et al.,1996, Venosa et ( و مطالعات کمی در مقیاس پایلوت و فیلد وجود دارد (Mearns, 1997)است .( برای استفاده از فرآیند زیست پالایی و پیشنهاد آن به صاحبان صنایع نیاز است که مطالعات این بخش در al., 2002 مقیاس فیلد صورت گیرد تا کاربرد عملی آن مشهودتر گردد . مطالعات فیلد می تواند ارزش استفاده از تکنیک زیست پالایی را در مقایسه با سایر روشها بهتر مشخص می کند، چرا که مطالعات آزمایشگاهی اغلب مواقع شاهد خوبی برای محیط واقعی نیستند و نمی توان شرایط محیط واقعی مانند غیر یکنواختی مکانی، بر هم کنش های بیولوژیکی و محدودیتهای انتقال جرم را در این گونه مطالعات بررسی کرد . سوانل و همکاران (1996) مجموعه مطالعات انجام گرفته در فیلد با موضوع زیست پالایی محیطهای دریایی را بررسی و گردآوری کردند . مطالعات دیگری نیز در این زمینه صورت گرفته که از آن جمله می توان به مطالعات ونوزا (1998) و لیهی و کلوول (1998) اشاره کرد . این پروژه با هدف تحقیق در زمینه احیاء و اصلاح بیولوژیکی خاکهای آلوده به مواد نفتی در منطقه پالایشگاه تهران در مقیاس پایلوت صحرایی تعریف و انجام شده است .