ژئوپلتیک نوین جنوب غرب آسیا با تاکید بر تجزیه افغانستان، پاکستان، عراق و ترکیه

منطقه جنوب غرب آسیا، بخش هایی از منطقه قفقاز ایران، پاکستان و افغانستان، بخش هایی از آسیای میانه، خاورمیانه، کشورهای حاشیه خلیج فارس و گاهی مصر را در خود جای داده است. تولد فرهنگ ها و تمدن در این منطقه بوده است و بر بستر آن اولین امپراتومری های بزرگ شکل گرفته اند آنچه این منطقه را مهم و خواستنی نموده است ژئوپلیتیک آن است که از هزاران سال قبل، عناصر سازنده حکومت های قدرتمند را داشته است. جمعیت دشت های حاصلخیز راه های تجاری و منابع معدنی از گذشته تاکنون این منطقه را به یک گوهر تبدیل نموده است. گوهری که با کشف نفت و منابع گازی درخشش آن صد چندان شد. ضعف حکومت های محلی این منطقه در قرن 19 باعث ورود اعسمار به آن شد. دیری نپایید که تجزیه این پادشاهی های بزرگ در دستور کار مستعمران قرار گرفت و مرزهای سیاسی جدید بدون در نظر گرفتن اشتراکات فرهنگی و خواست مردم محلی کشیده شد تا امکان حضور غیرمستقیم غرب، در آینده حفظ شود چرا که این منطقه آنچنان منافع افسون کننده ای برای بازیگران منطقه ای و بین المللی داشت که هیچ بازیگری حاضر به از دست دادن این منافع حیاتی نبود در این بین کشورهای افغانستان،؛ پاکستان، تکریه و عراق از اهمیت فزاینده ای برای غرب برخوردار شدند. استقلال این کشورها با بی ثباتی سیاسی ناشی از اختلافات فرهنگی - مذهبی، ادعاهای استقلال خواهانه، بنیادگرایی مذهبی، تروریسم... همراه شد که چاشنی همه آنها دخالت های آشکار غرب بود. در این بین مبارزه با تروریسم حضور نظامی غرب را نیز در این منطقه توجیه نمود هخمه تحولات چند دهه اخیر، آینده ژئوپلیتیکی جنوب غرب آسیا را با ابهام روبرو ساخته است نگارنده تلاش دارد نشان دهد که احتمالا این کشورها در آینده نزدیک تجزیه خواهند شد. در صورت وقوع این اتفاق، ظهور کشورهای مستقل پشتونستان، کردستان، عربستان عراق، بلوچستان و خراسان، ژئوپلیتیک جنوب غرب آسیا را دگرگون خواهند کرد این رویداد می تواند برای ایران هم تهدید باشد و هم فرصت.

کلیدواژه ها:

منطقه جنوب غرب آسیا ، ژئوپلتیک نوین ، ژنوم ، ژنتیک فرهنگی چند گانگی فرهنگی ، تجزیه ، پاکستان ، افغانستان ، عراق ، تکریه ، بنیادگرایی ، خشونت های قومی ، مذهبی ، تروریسم ،