زیست پذیری در تعامل با ساختار فضایی شهرها با تمرکز بر رویکرد مدیریت فضایی

زیست پذیری می تواند با ارتقاء ساختار فضایی بافت بواسطه مدیریت فضا در پی احیای کالبدی از طریق مشارکت شهروندان عملکرد داشته باشد و در اولویت اهداف برترین شهرهای جهان مطرح می باشد. از این حیث مجموعه ای از خردفضاهای شهری زمانی می توانند ارائه کننده بهینه ترین اثربخشی باشند که از درجه بالایی از ارزشها و مطلوبیات برخوردار باشند. لذا استمرار حیات بواسطه نگهداری فضا از جنبه های اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی، کالبدی و فرهنگی امری حیاتیست. این مهم حاصل نمی شود مگر با تعاملات انسان و محیط در فضاهایی حضورپذیر. این پژوهش به عنوان پیش زمینه ای اثرگذار برای تحقق زیست پذیری، آینده ای به مراتب مطلوب تر را رقم زده و در مسیری به سوی پایداری حرکت می نماید. در بررسی عملکرد محلی زیست پذیری و تاثیر آن در فرآیند بهبودی ساختار فضایی شهرها، اقدامات خرد بایستی از طریق مشارکت محلی صورت گیرد. روش تحقیق، با تکیه بر پرسشنامه دلفی و استفاده از مشارکت مردمی موثر در امور حرفه ای شهری در ابعاد کالبدی و اجتماعی برای تحقق زیست پذیری در مقیاس محلی صورت گرفته است. تکنیک swot در حصول به اهداف برای ارائه پیشنهادات استفاده شده است. در محله راه ری قزوین در راستای ماندگاری بافت، بواسطه مدیریت فضایی با تکیه بر مشارکت مردمی، ثبات و طول عمر شهرها در پی پاسخدهی محیطی، تحقق زیست پذیری با تکیه بر اقدامات خرد را امکان پذیر خواهد ساخت.

کلیدواژه ها:

ساختار کالبدی فضایی ، زیست پذیری ، مدیریت فضا ، استمرار حیات بافت راه ری