بررسی تاثیر تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی بر اضطراب جدایی کودکان ۷ تا ۹ ساله

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی بر اضطراب جدایی کودکان ۷ تا ۹ ساله بود. روش پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی و از نوع روش نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با یک گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش تمام کودکان ۷ تا ۹ ساله شهر اصفهان که در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول به تحصیل بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۳۰ کودک، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (۱۵) نفر) و گروه آزمایش ۱۵) (نفر قرار داده شدند جهت گردآوری اطلاعات در مرحله پیش آزمون و پس آزمون از پرسشنامه اضطراب کودکان اسپنس و همکاران (۲۰۰۳) استفاده شد. گروه آزمایش به مدت ۹ جلسه ۶۰ دقیقه ای در قالب هفته ای یک جلسه با استفاده از تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی آموزش داده شد. دادههای به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ در دو سطح آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی(تحلیل کوواریانس تک (متغیره تجزیه و تحلیل گردید نتایج به دست آمده نشان داد که بین میانگین دو گروه کنترل و آزمایش تفاوت معناداری وجود دارد (۰/۰۵تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی باعث کاهش علائم اضطراب جدایی کودکان ۷ تا ۹ ساله شده است همچنین تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی باعث کاهش تمام ابعاد اضطراب اجدایی آشکار) و (پنهان در کودکان ۷ تا ۹ ساله شده .است در نتیجه تئاتر درمانی به شیوه ی تراپلی روشی اثر بخش برای کاهش اختلالات رفتاری و اختلال اضطراب جدایی کودکان میباشد.

کلیدواژه ها:

تئاتر ، درمانی تراپلی ، اضطراب جدایی ، اضطراب آشکار و پنهان