بررسی میزان رضایت و اولویت بندی والدین و دانش آموزان مقطع ابتدایی از آموزش در فضای مجازی

پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رضایت و اولویت بندی والدین و دانش آموزان مقطع ابتدایی از آموزش در فضای مجازی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه والدین و دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر ساری در سال ۱۴۰۳ بودند. نمونه آماری پژوهش متشکل از ۷۵ نفر از والدین شهر ساری بود که از این تعداد ۴۰ نفر والدین و ۳۵ نفر دانش آموز بودند که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار پژوهش پرسشنامه میزان رضایت والدین از آموزش مجازی بود. یافته های پژوهش نشان داد که سطح کیفیت محتوای آموزشی میزان دسترسی به اینترنت، مهمترین اولویت برای والدین و دانش آموزان بوده این وضعیت در حالی است که میزان کنترل و اداره کلاس، توجه به شاگردان و انسجام بین مطالب کم اثر ترین اولویت را برای والدین و دانش آموزان داشته است.

کلیدواژه ها:

رضایتمندی ، اولویت بندی آموزش ، فضای مجازی