تحول پارادایم های مدیریت جهانگردی در عصر دیجیتال: تلفیق پایداری، تاب آوری و فناوری های نوین

این مطالعه با رویکردی نظام مند به بررسی تحولات نظری و عملی در مدیریت جهانگردی معاصر می پردازد. یافته ها نشان می دهد صنعت گردشگری در حال گذار از مدل های سنتی به سمت پارادایم های یکپارچه ای است که سه مولفه کلیدی را ترکیب می کنند: فناوری های دیجیتال پیشرفته (هوش مصنوعی، کلان داده، متاورس)، اصول توسعه پایدار (اقتصادی-اجتماعی-زیست محیطی) و قابلیت های تاب آوری سازمانی. پژوهش حاضر با تحلیل ۱۴۲ منبع معتبر بین المللی (۲۰۱۵-۲۰۲۳) نشان می دهد که رویکردهای مدیریتی کنونی با سه چالش اساسی مواجهند: (۱) شکاف فزاینده بین پیشرفت های نظری و کاربردهای عملی، (۲) ناهماهنگی در سیاست گذاری های چندسطحی، و (۳) کمبود چارچوب های ارزیابی یکپارچه. مقاله با ارائه مدل مفهومی "مثلث تحول مدیریت جهانگردی" (DTS Model)، راهکارهای نوینی برای یکپارچه سازی این ابعاد پیشنهاد می دهد. یافته های این پژوهش می تواند مبنای ارزشمندی برای سیاست گذاران، مدیران مقاصد و پژوهشگران در طراحی راهبردهای آینده باشد.

کلیدواژه ها:

مدیریت جهانگردی ، تحول دیجیتال ، گردشگری پایدار ، تاب آوری سازمانی ، هوش مصنوعی ، حکمرانی چندسطحی ، متاورس ، مدل DTS