تحلیل ساختار روایی رمان های فریبا وفی بر مبنای رویکرد سارا میلز در سه سطح گفتمان، جملات و واژگان با تکیه بر پرنده من و رویای تبت

تجارب زنان و تفاوت آن با تجارب مردان، زمینه ­ساز شکل­گیری رویکردهای مختلفی در زمینه پیوند زبان و جنسیت شده است. زنان و مردان در کارگرفت برخی ویژگی­ های زبانی گرایش ­های متفاوتی دارند و همین امر سبب تفاوت زبان آنان با یکدیگر می­ شود. در این پژوهش سعی می­شود به شیوه توصیفی – تحلیلی به این پرسش اصلی پاسخ داد که در ساختار روایی رمان­های فریبا وفی تفاوت میان زبان زنان و مردان در قالب شاخص­های مدنظر سارا میلز در سطح واژگان، جملات و گفتمان، چگونه نمود یافته ­اند؟ یافته­ ها حاکی از آن است که در بافت متنی این رمان­ها، زبان زنان در هر سه سطح، مطابق با پیش­ بینی ­های مدنظر سارا میلز است. ازآنجاکه نویسنده، زنی است که درباره زنان می ­نویسد، بسامد استفاده از واژگان مخصوص زنان در نوشتار وی فراوان است، هم چنین استفاده از تصویرگری دقیق، جزئی نگری، بهره­ گیری از واژگان جنسیتی، رنگ­واژه­ها، سوگندواژه­ها، واژگان عاطفی و مانند این ها. زن­های این رمان­ ها از تردیدنماها، تشدیدکننده ها و تقریب نماهای بیشتری استفاده کرده اند و با پرهیز از به کارگیری دشواژه ­ها و استفاده از درخواست های غیرمستقیم، زبانی مودبانه را برای گفت­ وگوهای خویش برگزیده­ اند. بسامد قابل توجه جملات کوتاه، استفاده از نشانه های فرازبانی سه نقطه، توصیفی، ناتمام، محافظه­ کارانه و مشارکت­ گرا با مولفه­ های مدنظر سارا میلز همخوانی دارد. در سطح گفتمان نیز تعدد شخصیت­ های زن، زاویه دید سوم شخص، متن روایی و راویگری نویسنده، اشاره به پیشینه خانوادگی، جایگاه اجتماعی زنان، اشاره به بحران های عاطفی و هویتی در زندگی زنان دیده شد. بسامد قابل توجه حضور شخصیت ­های زن در جریان پیشبرد روایات، نوستالژی، آداب و رسوم و خرافات، امید و انتظار از نمودهای مولفه­ های مورد بحث به شمار می­ روند.

کلیدواژه ها:

فریبا وفی ، زبان و جنسیت ، رویکرد سارا میلز ، واژگان ، جملات ، گفتمان