بررسی پایش ریزگردها با استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در استان خوزستان

گرد و غبار یکی از پدیده های جوی است که آثار و پیامدهای زیست محیطی نامطلوبی برجای می گذارد. به دلیل موقعیت جغرافیایی استان خوزستان در کمربند خشک و نیمه خشک جهان، این استان مکرراً در معرض سیستم های گرد و غبار قرار می گیرد. ایستگاه اهواز در ارتباط با فراوانی وقوع ریزگردها از سال 2001 تا 2013 مورد ارزیابی قرار گرفت. در این تحقیق از شاخص NDDI و آستانه دمایی 290 درجه کلوین در باند 32 برای بارسازی استفاده شد. سپس از ترکیب تفاوت دمای درخشندگی گرد و غبار در باندهای 29-31-32 (طول موج­های 5/8-11-12میکرومتر) سنجیده MODIS با مقادیر منفی اختلاف دمای درخشندگی باند 31 و 32 تصاویری که به وضوح غلظت گرد و غبار مشخص است، به دست آمد که نتایج بهتری نسبت به طول موج های مریی به ما داده است. همچنین طی این بررسی در دوره گرم سال به خصوص ماه جولای افزایش گرد و غبار چشمگیر بوده است و از سال 2007 به بعد سیر صعودی را طی می کند. همچنین ماه دسامبر کم ترین میزان را به دلیل میانگین بارندگی بالا و کاهش دما داشته است. طی این سال ها فراوانی این طوفان ها در این استان از نظم و الگوی خاصی پیروی نکرده است. میانگین غلظت ذرات در روزهای گرد و غباری در اهواز نسبت به استاندارد غلظت ذرات در ایران 5/16

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، MODIS ، NDDI ، غلظت ، گرد و غبار