بررسی نقش معلمان در به کارگیری روش های نوین تدریس مبتنی بر هوش مصنوعی

این مطالعه به بررسی چگونگی نقش معلمان در اجرای روش های نوین تدریس با استفاده از هوش مصنوعی و تاثیر آن بر فرآیندهای آموزشی و عملکرد دانش آموزان می پردازد. هدف اصلی تحقیق، ارزیابی چگونگی ارتقاء کیفیت تدریس و یادگیری با کمک این فناوری پیشرفته است. این تحقیق با استفاده از روش مروری و تحلیل مقالات مختلف به ارزیابی شواهد موجود در ارتباط با کاربرد هوش مصنوعی در فرآیندهای آموزشی پرداخته است. فرضیات تحقیق بر این اصل استوار است که به کارگیری هوش مصنوعی می تواند منجر به بهبود تعاملات بین معلمان و دانش آموزان، شخصی سازی محتوای آموزشی و ارتقای عملکرد دانش آموزان شود. همچنین، این فناوری می تواند ابزارهای موثری در اختیار معلمان قرار دهد تا با تجزیه و تحلیل داده های آموزشی، نقاط قوت و ضعف هر دانش آموز را شناسایی کرده و تدریس خود را با توجه به نیازهای خاص آن ها بهینه سازی کنند. مواد و روش تحقیق بر اساس مرور منابع معتبر و شواهد علمی، به بررسی انواع کاربردهای هوش مصنوعی در آموزش و تحلیل تاثیرات آن بر بهبود فرایندهای تدریس و یادگیری متمرکز شده است. این تحقیق نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به معلمان کمک کند تا محتواهای آموزشی را با دقت بیشتری تنظیم کرده و آن ها را به نیازهای فردی دانش آموزان متناسب سازند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که استفاده از هوش مصنوعی نه تنها موجب بهبود کیفیت تدریس می شود، بلکه زمینه ساز فرصت های نوآورانه برای یادگیری تعاملی و مشارکتی خواهد بود. این فناوری همچنین به بهبود مدیریت منابع و زمان کلاس کمک می کند و دسترسی به منابع آموزشی را برای دانش آموزان گسترش می دهد. در نهایت، هوش مصنوعی با ارتقای تعاملات اجتماعی در کلاس های درس می تواند موجب تقویت همکاری های گروهی و رشد علمی دانش آموزان گردد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، معلمان ، تدریس نوین ، آموزش ، یادگیری تعاملی