نخبگان سیاسی و تقسیم قدرت در ایران؛ چالش ها و راهکارها

چکیدهگردش نخبگان سیاسی، ضرورتی سیاسی در گسترش عدالت اجتماعی به حساب می آید، عدم گردش نخبگان در سپهر سیاسی جوامع، موجبات تمرکز قدرت و زمینه سازی برای استفاده ی نادرست از آن را فراهم می آورد. در واقع گردش نخبگان سیاسی، اثرات و پیامدهای مختلفی در ابعاد گوناگون به دنبال دارد. به گونه ای که این حرکت، نه تنها به تقویت دموکراسی و توزیع عادلانه ی قدرت منجر می شود، بلکه در کارایی نظام سیاسی و تقویت جامعه مدنی نیز اثرات بسزایی دارد. پرسش اصلی پژوهش آن است که چه موانعی در عدم گردش نخبگان سیاسی و در نهایت بازتوزیع قدرت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران نقش دارد؟ مقاله ی حاضر با استفاده از روش پژوهش توصیفی–تحلیلی و با بررسی متغیرهای پژوهش و روابط میان آن ها و همچنین با استفاده از نظریه ی بوروکراسی وبر، تلاش می کند تا بحث گردش نخبگان در جمهوری اسلامی ایران را مورد واکاوی قرار دهد. نتیجه گیری پژوهش نشان می دهد که عدم گردش نخبگان سیاسی به طور عمودی و به جای آن گردش مدیران در نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران، موجب تضعیف بازتوزیع قدرت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران شده است. عواملی به عنوان مانع شناسایی شده اند که در صورت رفع آن ها، این مشکل برطرف خواهد شد.

کلیدواژه ها:

کلید واژه ها: گردش نخبگان ، قدرت سیاسی ، توزیع قدرت ، وبر ، ایران