پیامدهای بلندمدت استرس و اضطراب در دوران کودکی بر رشد روانی و اجتماعی

استرس و اضطراب در دوران کودکی چالش هایی مهم در حوزه سلامت روان و رشد اجتماعی افراد محسوب می شوند که می توانند اثرات پایداری بر آینده روان شناختی فرد داشته باشند. کودکی دوره ای حساس در شکل گیری شخصیت، روابط اجتماعی، خودپنداره و واکنش به فشارهای محیطی است. در صورتی که کودک در معرض عوامل استرس زا قرار گیرد و حمایت مناسبی دریافت نکند، ممکن است در بزرگسالی با مشکلاتی چون افسردگی، اضطراب، مزمن، اختلالات رفتاری و مشکلات در تعاملات اجتماعی مواجه شود. این مقاله با رویکرد مروری کتابخانه ای به بررسی پیامدهای بلندمدت استرس و اضطراب دوران کودکی بر رشد روانی و اجتماعی بزرگسالی می پردازد. پژوهش ها نشان می دهند که تجارب منفی دوران کودکی مانند خشونت خانگی، طلاق والدین، فقر، فشار تحصیلی و طرد اجتماعی می توانند باعث تغییر در ساختارهای مغزی، کاهش انعطاف پذیری روانی و اختلال در شکل گیری روابط اجتماعی سالم شوند.

کلیدواژه ها:

استرس کودکی ، اضطراب ، رشد روانی ، رشد اجتماعی