آموزش مشارکتی و تاثیر آن بر نقش آفرینی معلمان

آموزش مشارکتی به عنوان یکی از رویکردهای نوین در فرآیند یاددهی-یادگیری، نقش مهمی در ارتقای کیفیت یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. این روش با تکیه بر فعالیت گروهی، تعامل مثبت میان فراگیران و مسئولیت پذیری فردی در بستر جمعی، زمینه رشد شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان را فراهم می آورد. پژوهش ها نشان داده اند که به کارگیری یادگیری مشارکتی، سبب افزایش انگیزه درگیری شناختی و عمق پردازش مطالب درسی می شود. در دوره ابتدایی که پایه ریزی یادگیری پایدار و نگرش مثبت به آموزش اهمیت بسیاری دارد، آموزش مشارکتی با فراهم آوردن فضایی فعال و همدلانه، موجب ارتقای سطح درک مفهومی و مهارت های بین فردی دانش آموزان می شود. از سوی دیگر، این روش به تقویت توانایی های ارتباطی، افزایش اعتماد به نفس و رشد حس مسئولیت پذیری دانش آموزان کمک می کند. با ایجاد فرصت هایی برای تعامل و همکاری گروهی، دانش آموزان نه تنها در موضوعات درسی بلکه در زمینه های اجتماعی نیز مهارت های ضروری را می آموزند. آموزش مشارکتی در دوره ابتدایی می تواند به عنوان یک ابزار موثر برای ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در مدارس به کار گرفته شود و از این طریق بستری برای شکل گیری یادگیری پایدار و مشارکتی در نسل آینده فراهم کند.

کلیدواژه ها:

آموزش مشارکتی یادگیری ، گروهی ، دوره ابتدایی ، مسئولیت پذیری ، رشد اجتماعی