اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس ادراک شده و خودکنترلی دانش آموزان مبتلا به آسم

هدف: آسم به عنوان یکی از بیماری های شایع و یکی از جدی ترین مشکلات بهداشتی می تواند مشکلات جسمانی و روانشناختی زیادی به همراه داشته باشد. بنابراین به کارگیری مداخلات روانشناختی در جهت تعدیل همبسته های روانشناختی یک ضرورت اجتماب ناپذیر است. این پژوهش با هدف اثربخشی آموزش تنظیم هیجان بر استرس ادراک شده و خودکنترلی دانش آموزان مبتلا به آسم انجام گرفت.روش ها: پژوهش حاضر از نظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر جمع آوری داده ها این پژوهش یک پژوهش نیمه آزمایشی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه نوجوانان مبتلا به آسم شهر شیراز تشکیل می دهند. نمونه پژوهش ۳۰ نفر از دانش آموزان مبتلا به بیماری آسم بود که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه آموزشتنظیم هیجانی (۱۵ نفر) و گروه گواه (۱۵ نفر) گمارده شدند. افراد نمونه پژوهش، قبل و بعد از آموزش تنظیم هیجانی در گروه های آزمایشی و گواه به پرسشنامه استرس ادراک شده (کوهن، ۱۹۸۳) و خودکنترلی (تانجی و همکاران، ۲۰۰۴) پاسخ دادند. آموزش تنظیم هیجان با استفاده از مدل گراتز و همکاران (۲۰۰۶) در گروه آزمایشی اجرا شد؛ و گروه گواه در طول این مدت هیچ مداخله ای دریافت نکرد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که آموزش تنظیم هیجانی بر استرس ادراک شده و خودکنترلی نوجوانان مبتلا به آسم موثر است (۰۰۱/۰≥P).نتیجه گیری: بر اساس نتایج این پژوهش می توان از آموزش تنظیم هیجانی به عنوان برنامه های آموزشی مناسب برای بهبود استرس و مدیریت رفتار و هیجان سود برد.

کلیدواژه ها:

آموزش تنظیم هیجانی ، استرس ادراک شده ، خودکنترلی ، آسم ، نوجوانان