ارزیابی کارایی و اثربخشی کانال های وام دهی و سرمایه بانکی در مکانیزم انتقال پولی ایران با استفاده از مدل SVECM

در حوزه سیاستگذاری و مدیریت پولی و اعتباری، سیاستگذاران بایستی به تعاملات بین ابزار سیاست پولی، بازارهای واسط نظیر بازار پول و در یک سطح بالاتر ارتباط هر دوی آنها با متغیرهای کلان اقتصادی مثل تولید واقعی و تورم توجه ویژه ای داشته باشند. یک روش مفید برای بررسی و فهم سیاست پولی تمرکز بر کانال های انتقال پولی است که از طریق آنها اقدامات بانک مرکزی بر متغیرهای کلان رشد اقتصادی و تورم موثر می افتد. در ادبیات اقتصاد پولی، بانک ها از دو کانال سرمایه بانکی و کانال وام دهی می توانند به انتقال آثار تغییرات پولی بر رشد اقتصادی و نرخ تورم بپردازند. در این مقاله با استفاده از رویکرد تصحیح خطای برداری ساختاری (SVECM) به ارزیابی کارایی و اثربخشی دو کانال انتقال پولی فوق الذکر در اقتصاد ایران پرداخته شده است. مطابق نتایج برآوردها و محاسبات صورت گرفته می توان چنین گفت که سرمایه بانک ها نقش معنی داری در انتقال آثار تغییرات پولی بر تولید و تورم ندارد و از کارایی لازم برخوردار نیست. در مقابل، کانال وام دهی بانکی در اثرگذاری بر تولید و تورم بسیار کارا و موثر عمل می کند. پیشنهاد می گردد که جهت افزایش کارایی کانال سرمایه بانکی در کشور، بانک ها ملزم به افزایش سرمایه و انتشار نسبت سرمایه به دارایی های موزون شده به ریسک (نسبت کفایت سرمایه) و مطابقت آن با معیارها و استانداردهای بین المللی شوند. همچنین سیاستگذار پولی و اعتباری برای ایفای نقش سازنده در فرآیند تولیدی کشور و کنترل تورم، بایستی توجه و نظارت ویژه ای بر عملکرد تسهیلات دهی بانک ها داشته باشند.

کلیدواژه ها:

مکانیزم انتقال پولی ، کانال سرمایه بانکی ، کانال وام دهی ، مدل SVECM