اعتباریابی الگوی برنامه درسی اخلاق علمی در پژوهش های دانش آموزی بر اساس دیدگاه صاحب نظران و دبیران

هدف: هدف پژوهش، اعتباریابی الگوی برنامه درسی اخلاق علمی در پژوهش­های دانش­آموزی دوره متوسطه بوده است. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است که در دو مرحله انجام شده است. در مرحله کیفی، الگوی برنامه درسی اخلاق علمی توسط همت­یار و همکاران (۱۴۰۳) با استفاده از رویکرد سنتزپژوهی تدوین گردیده است. مرحله کمی (مد نظر این مقاله) به اعتباریابی الگوی طراحی شده اختصاص یافته است. در این مرحله، جامعه آماری شامل متخصصان حوزه مطالعات برنامه درسی شاغل به تدریس در مراکز دانشگاهی و دبیران دوره اول و دوم آموزش متوسطه استان­ آذربایجان­غربی بودند که از بین آنها نمونه­ای به حجم ۲۰۰ نفر (۵۳ نفر متخصص برنامه درسی و ۱۴۷ نفر دبیر دوره متوسطه) به شیوه هدفمند انتخاب شدند. داده­های لازم از طریق پرسشنامه محقق­ساخته بر اساس نتایج بخش کیفی جمع­آوری و پس از بررسی روایی محتوایی و تعیین روایی سازه و ضریب پایایی آلفا ۸۲۲/۰ با استفاده از مدل­یابی معادلات ساختاری تحت نرم­افزار Smart pls مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مدل اندازه­گیری با روایی همگرای (۵/۰AVE >) و پایایی مرکب۷/۰CR> و (۵۴۲/۰ = R۲) مورد قبول بوده و در نهایت، برازش مدل کلی پژوهش مورد تایید قرار گرفت (­۵۵۹/۰= GOF). با توجه به مقادیر حاصل برای شاخص­های برازش، الگوی برنامه درسی اخلاق علمی از اعتبار لازم برخوردار است. نتیجه گیری: با بکارگیری صحیح این الگوی برنامه درسی در آموزش مدرسه­ای، بستر مناسب برای ایجاد و رشد اخلاق علمی دانش­آموزان برای انجام پژوهش­های علمی فراهم می­آید.

کلیدواژه ها:

Curriculum model ، scientific ethics ، student research ، secondary education ، الگوی برنامه درسی ، اخلاق علمی ، پژوهش های دانش آموزی ، دوره آموزش متوسطه