بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با نگرش به ارزش فرزندان در بین شهروندان (مورد مطالعه: شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تبریز)

این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با نگرش به ارزش فرزندان در بین شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تبریز به انجام رسید. روش پژوهش، پیمایش و جامعه آماری آن شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تبریز بودند. حجم نمونه برابر با ۳۰۰ و شیوه نمونه­ گیری، خوشه­ای چند مرحله­ای بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار SPSS و از روش­های آماری در سطح توصیفی و استنباطی از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیره، آزمون آنالیز واریانس یک طرفه F استفاده شد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بین متغیرهای سرمایه اجتماعی و  نگرش به ارزش فرزندان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. در بررسی میزان همبستگی بین متغیر سرمایه فرهنگی و نگرش به ارزش فرزندان می­توان گفت بین دو متغیر رابطه معکوس و ضعیف مضهود است. بررسی همین ضریب همبستگی در مورد رابطه متغیر سرمایه اقتصادی با نگرش به ارزش فرزندان حاکی از آن است که  بین دو متغیر رابطه معکوس و نسبتا قوی  وجود دارد. در نهایت بررسی رابطه بین مدیریت بدن و نگرش به ارزش فرزندان نیز حاکی از این است که بین دو متغیر رابطه معکوس مضهود است که این رابطه تنها در بعد کنترل وزن و تناسب اندام  معنادار می­باشد. در تحلیل چند متغیره نتایج حاکی از این است که مجموع متغیرهای مستقل وارد شده به مدل توانسته ­اند ۳۰ درصد از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند. بررسی نتایج مربوط به تفاوت میانگین متغیر نگرش به ارزش فرزندان برحسب متغیرهای زمینه­ ای پژوهش نیز نشان می­دهد میانگین نگرش به ارزش فرزندان برحسب متغیرهای وضعیت اشتغال و منطقه مسکونی متفاوت و معنادار می­باشد. در مجموع با توجه به اینکه جامعه ایران همانند بسیاری از جوامع در حال توسعه تحت تاثیر مدرنیته و صنعتی­شدن قرار دارد و با توجه به نقش سرمایه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در نگرش به ارزش فرزندان، جهت حفظ جوانی جمعیت و آینده کشور لازم است برنامه­ریزی­های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی در زمینه­های مختلف به انجام برسد.

کلیدواژه ها:

ارزش فرزند ، باروری ، جوانی جمعیت ، تناسب اندام ، سرمایه اجتماعی