ضرورت تغذیه رایگان در مدارس در جهت افزایش تربیت شهروندان مطلوب

تغذیه مناسب یکی از عوامل بنیادی در رشد جسمی، ذهنی و اجتماعی کودکان و نوجوانان است. مدارس به عنوان نخستین محیط اجتماعی پس از خانواده، نقشی تعیین کننده در سلامت و شکل گیری شخصیت اجتماعی نسل آینده دارند. برنامه های تغذیه رایگان در مدارس، که در بسیاری از کشورها به عنوان سیاستی کلیدی در جهت تحقق عدالت آموزشی و ارتقای کیفیت یادگیری اجرا می شوند، به دلایل اقتصادی، سیاسی و ساختاری در ایران پس از دهه ۱۳۵۰ متوقف شده اند. نبود این برنامه در مدارس امروز، پیامدهای منفی مانند فقر غذایی، کاهش تمرکز، افت یادگیری و تضعیف تربیت شهروند مطلوب به همراه داشته است.این مقاله با رویکرد تحلیلی توصیفی به بررسی اهمیت تغذیه در تربیت شهروندی، تجربه ایران در دهه ۵۰، دلایل توقف آن و راهکارهای احیا می پردازد. یافته ها نشان می دهد که بازگشت این سیاست موجب بهبود وضعیت سلامت و یادگیری دانش آموزان و تربیت نسلی مسئولیت پذیر و مشارکت جو خواهد شد.