بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر قصه گویی تعاملی بر کیفیت یادگیری و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر قصه گویی تعاملی بر کیفیت یادگیری و مهارتهای اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر تهران انجام شد. این مطالعه از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی مدارس دولتی تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ بود که از میان آنها ۶۰ دانش آموز (۳۰) دختر و ۳۰ پسر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند گروه آزمایش به مدت ۱۲ جلسه ۴۵ دقیقه ای تحت آموزش قصه گویی تعاملی قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل برنامه عادی مدرسه را دریافت کردند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه استاندارد مهارتهای اجتماعی ماتسون آزمون محقق ساخته کیفیت یادگیری و چک لیست مشاهده رفتارهای مشارکتی .بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس (ANCOVA) ، آزمون t مستقل و وابسته و تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) تحلیل شدند. نتایج نشان داد آموزش قصه گویی تعاملی تاثیر معناداری بر بهبود کیفیت یادگیری داشته است ۰,۰۰۰,۵۹>P) به طوری که میانگین نمرات گروه آزمایش از ۱۲.۴۵ به ۱۸.۷۶ افزایش یافت همچنین در زمینه مهارتهای اجتماعی، میانگین نمرات گروه آزمایش از ۱۵.۲۳ به ۲۲.۴۵ رسید که این بهبود نیز از نظر آماری معنادار بود .(۰,۰۰۱,۰,۷۸>p) تحلیل خرده مقیاسها نشان داد بیشترین تاثیر بر مولفه همکاری (۱,۸۹) = d) و کمترین تاثیر بر مولفه خودتنظیمی (۱,۵۴=d) بوده .است یافتهها همچنین حاکی از کاهش معنادار رفتارهای نامطلوب اجتماعی در گروه آزمایش بود از ۴.۵۶ به ۲.۱۲ .

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر قصه گویی تعاملی ، کیفیت یادگیری ، مهارتهای اجتماعی